ไม่ได้เจอได้พบกันมาก็นานอยู่
เธอเองสบายดีไหม
เธอเป็นอย่างฉันไหม
จู่ๆ ก็คล้ายความจำไม่ค่อยดี
จะเดินขึ้นลงบันได ต้องคอยระวังทุกที
เกือบเป็นลมก็มี เหนื่อยยังไงไม่รู้
เข้าออกโรงพยาบาล เยอะมากกว่าไปผับ
ก็เป็นอะไรไม่รู้
อย่ากังวลอะไร ก็แค่โลกหมุนเร็วไป
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
ในวันหนึ่งเราก็ต้องเจอสิ่งเหล่านี้
ต้องแก่ แต่แก่แล้วยังไง
มันเป็นธรรมดา แค่เราต้องยิ้มรับมัน
หัวใจต้องสดใส
ถ้าในใจยังมีเสียงเพลง
วันนี้วันวานก็คงไม่ต่างกัน
ร้องเพลงอย่างที่เคยร้อง
ร้องอย่างที่เคยรัก ด้วยรักในเสียงเพลง
ร้องเพลงอย่างที่เคยรัก รักอยากที่จะร้อง
เดือนปีอย่าสนใจ
ก็โอเคที่มีเส้นผมที่เริ่มหงอก บางทีก็ต้องย้อม
มีโรครุมล้อม ก็ใส่น้ำหอมนิดหนึ่งก็หายดี
ก็พอสายตามันยาว ก็เลยต้องใช้แว่นตา
มีเด็กเรียกว่าลุง ก็ไม่ถือไม่สา
ก็มันยังชม ว่าลุงก็ยังหล่อ แต่อยากให้ลุงเดินช้าๆ
อย่ากังวลอะไร ก็แค่โลกหมุนเร็วไป
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
ในวันหนึ่งเราก็ต้องเจอสิ่งเหล่านี้
ต้องแก่ แต่แก่แล้วยังไง
มันเป็นธรรมดา แค่เราต้องยิ้มรับมัน
หัวใจต้องสดใส
ถ้าในใจยังมีเสียงเพลง
วันนี้วันวานก็คงไม่ต่างกัน
ถึงแม้วันนี้ไม่ใช่วันนั้น
มันไม่เหมือนวันวานได้อีกแล้ว
แต่ว่าเพลงยังเป็นเพลง
เป็นเสียงเดิมให้กับเรา
ให้เรายังซุกซนในหัวใจ
อย่ากังวลอะไร ก็แค่โลกหมุนเร็วไป
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
ในวันหนึ่งเราก็ต้องเจอสิ่งเหล่านี้
ต้องแก่ แต่แก่แล้วยังไง
มันเป็นธรรมดา แค่เราต้องยิ้มรับมัน
หัวใจต้องสดใส
ถ้าในใจยังมีเสียงเพลง
วันนี้วันวานก็คงไม่ต่างกัน
ร้องเพลงอย่างที่เคยร้อง
ร้องอย่างที่เคยรัก ด้วยรักในเสียงเพลง
ร้องเพลงอย่างที่เคยรัก รักอยากที่จะร้อง
เดือนปีอย่าสนใจ อย่าสนใจ
ร้องเพลงอย่างที่เคยร้อง
ร้องอย่างที่เคยรัก ด้วยรักในเสียงเพลง
ร้องเพลงอย่างที่เคยรัก รักอยากที่จะร้อง
เดือนปีอย่าสนใจ